30 listopada 2016

  
Tak się złożyło, a zwazywszy na porę roku nie jest to nic nadzwyczajnego, że chwilowo straciłam głos. Pewnie za kilka dni powróci, ale póki co porozumiewam się tylko szeptem, a i to z trudem. W związku z niedyspozycją mam bardzo stylowe wdzianko – na czarny kitel kucharski zarzuciłam fioletowy serdak z polaru, spod kitla wystaje podkoszulka termiczna w maziaje, a pod szyją jest chustka w różowo-szarą panterkę. Prawdziwy to eklektyzm stylowy i kolorystyczny.
Zważywszy na skąpe możliwości porozumiewania się ad vocem bardzo proszę o składanie zamowień przez Facebook, pod postem lub w wiadomościach. Ułatwi mi to powrót do zdrowia. Dziękuję.
Ręce i umysł ciągle na jako takim poziomie sprawności, więc cały lancz jest.
Dzisiejsza zupa to biedak (po łacinie coś jak „miserere” i tak możecie mnie dziś zwać), czyli toskańska pomidorowa zagęszczana pszennymi grzankami natartymi czosnkiem, dziś z pesto zamiast świeżej bazylii.
Na główne są farfalle z cukinią w sosie śmietanowo-winnym z zielonym pieprzem i serem pecorino romano.
Dzisiejsza tarta wytrawna jest buraczana z orzechami włoskimi, kozim serem, pomidorkami i tymiankiem.
Na słodko jest tarta pomarańczowo-śmietankowa.