13 września 2017

  Postanowiliśmy na poważnie podejść do porad z książki „Food pharmacy” z Wydawnictwa Otwartego i na dobry początek zapodać sobie powitalnego szota, jakiego tam polecają. Oczywiście najpierw dla kurażu zjadłam swoje zwyczajowe śniadanie, czyli dwie duże kromki pełnoziarnistego pieczywa z serami, pomidorem, awokado i majonezem, wypiłam herbatę i kawę, oraz posiłkowałam się resztkami blondie, tzw. „spadami”. Trochę się obawiałam, bo w skład koktajlu – szota wchodzi oliwa, sok, kurkuma, pieprz, ocet jabłkowy, goździki i cynamon. Małżonek spreparował owe ustrojstwo, które kolor miało żółto-korzenny, a konsystencją przypominało rzadki koktajl. Jako ta ciut odważniejsza postanowiłam robić za mięso armatnie i rozpoczęłam wypijanie. Podzieliłam spożycie na dwie fazy, ale dałam radę. Cóż – szot nie należy do delicji, ale daje się wypić, bo nie jest gorzki ani mdły, tylko kwaśny. Przypominać może te mikstury kolonijne, które dawało się młodym kolonistom do picia podczas „chrztu”, ale chyba jednak jest lepszy. Siedzę teraz, piszę i czekam na efekty. Niech moc przybywa i zostanie chwilę ze mną. Chociaż prawdę mówiąc na moje roztrzepanie potrzebuję raczej lecytyny i miłorzębu japońskiego, ale to mogę załatwić jednym suplementem z apteki z geriatrycznej półki, a przecież to byłaby łatwizna. A my lubimy rzucać sobie kłody pod nogi i wybierać trasy przez krzaki, zamiast drogą jak normalny człowiek.
Zostały nam cztery porcje chili con carne z wczoraj, nie umieszczałam ich nawet na tablicy, wiec niech zainteresowani zadzwonią w tej sprawie, albo wyślą wiadomość. Reszta przedstawia sie tak:
– włoska warzywna zupa minestrone
– makaron farfalle z pesto z bazylii, pieczoną dyni hokkaido, pomidorami i serem grana padano
– tarta z pieczonym kalafiorem, speckiem, pomidorkami, czarnuszką i grana padano
– dawno niewidziane BLONDIE, czyli pyszne ciasto z dużą ilością mieszanych prażonych orzechów, kawałkami białej czekolady i kremem z masła orzechowego i wanilii.