8 marca 2019

  
Małżonek, ten człowiek-kopalnia pomysłów na zapiski nowobufetowe, powiedział mi o kulisach wejścia firmy Apple w streaming. Apple będzie bowiem konkurować z Netflixem i HBO GO i produkować własne seriale. Twórcy tych seriali zaczęli narzekać, że jabłkowa egzekutywa ogromnie im się wtrąca w proces twórczy. Firma nie życzy sobie mianowicie, żeby w jej produkcjach poruszano tematy trudne i drażliwe. I żeby, broń Borze, nie ważono się pokazywać potencjalnych negatywnych skutków rewolucji technologicznej. Mamy wiec pewnośc, że ważne i dające do myślenia produkcje raczej tam nie powstaną i nie należy się spodziewać rewolucji na miarę „Black Mirror”. Ale w korporacji trzeba zadowalać inwestorów i akcjonariuszy.
Najśmieszniejsze jest to, że od rana próbujemy znaleźć w przeglądarce artykuł na ten temat, który małżonek czytał. Nie pamięta gdzie czytał, więc wpisujemy kombinacje wyrazów, które mogłyby nas do owego tekstu odesłać. Ale nic się nie pojawia – albo słabo szukamy, albo treść jest już dobrze skamuflowana i wymaga większego zaangażowania, niż krotki czas między blendowaniem zupy a gotowaniem makaronu (Piotrek zaczął się zastanawiać, czy mu się to nie przyśniło). Jestem zaintrygowana i głodna przeczytania, dlatego w domu przetrzepię historię.
Ze wzmianek już wiecie, że dzisiejsza zupa to krem, a daniem głównym jest makaron. Z czego krem i jaki sos do makaronu już piszę poniżej:
– krem z zielonego groszku z miętą i jogurtem
– tagliatelle z pesto, pomidorami i serem grana padano
– tarta z kielbaskami, pomidorami, sezamem i tymiankiem
– tarta cytrynowa z bezą.