W miniony weekend pierwszy raz od koncówki lutego korzystaliśmy z usług PKP Intercity. Nie ukrywam, że trochę nieswojo się czułam, wsiadając do przedziału. Jechało się bardzo dobrze i szybko, ale nie to mnie zastanowiło. Otóż – idąc wzdłuż pociągu i szukając swojego wagonu, mijaliśmy puste, niezasiedlone wagony. Gdy dotarliśmy do naszego, okazało się że nasz wagon jest w 3/4 pełny. Wagon Warsa był z kolei zamknięty. Podczas jazdy na ekranach wyświetlały się bez przerwy informacje i ostrzeżenia o koronawirusie, o maseczkach, dezynfekcji rąk i zachowywaniu dwumetrowego dystansu. Jaki dystans? System sprzedaży biletów ściska pasażerów w kilku wagonach, resztę pozostawiając pustą, ale to my mamy martwić się o zachowanie dystansu? To już kolejny raz w tej pandemii, kiedy od obywateli wiele się wymaga, jednocześnie nie stwarzając im odpowiednich warunków. I w zasadzie to jedyne zastrzeżenie, które mam do naszej weekendowej wycieczki, bo czymże jest pełen wagon między pustymi, wobec spędzenia ponad połowy weekendu w lesie? Jest niczem, jest pyłkiem na wietrze, jest Hondurasem na mapie (Alternatywy 4). Niby tylko jedna noc poza miejscem zamieszkania w okolicznościach przyrody, a wrażenia jak po tygodniu urlopu. No, może jak po długim weekendzie. Póki co czujemy się wspaniale i dziękujemy za zaproszenie tym, którzy nas ugościli. To był piękny czas.
A w ten upalny dzień przygotowałam dla Was hiszpański chłodnik, czyli gazpacho. Będzie idealnym orzeźwieniem na dzisiejsze temperatury. Co poza tym? Spieszę z listą:
– gazpacho – chłodnik z pomidorów i papryki, z dodatkiem ogórków, zieleniny, oliwy extra vergine i kuminu
– czerwone kokosowe curry warzywne (marchewka, cukinia, bakłażan, fasolka szparagowa, groszek cukrowy), podawane z ryżem basmati
– tarta z pieczarkami, gorgonzolą, mozzarellą, dymką i pestkami dyni
– tarta z konfiturą porzeczkową i kremem czekoladowym.