Być może stało się tak, że ktoś z Was, zachęcony olbrzymią promocją i rozbuchanym piarem, zasubskrybował sobie Canal+, żeby obejrzeć polski serial "Król", na podstawie prozy Szczepana Twardocha. Może być tak, że zachęciły ją/jego entuzjastyczne recenzje poważanych krytyków, opinie na popularnych portalach i przedwojenna Warszawa jako miejsce akcji. I niewykluczone, że obejrzawszy kilka odcinków już wie, że serial okazał się klapą, bardzo słabą inscenizacją i rozczarowaniem, a wszystkie te hurraoptymistyczne recenzje były na wyrost, i to po dwóch odcinkach. Część tej historii jest i naszym udziałem – z tym, że na szczęście Canal+ zasubskrybowaliśmy dłuższą chwilę temu. Część wspólna dotyczy rozczarowania produkcją. Co więcej – próbowałam szukać w sieci jakichś rcenzji, które podzielałyby moje odczucia względem "Króla", ale znajdowałam je tylko w wątkach dyskusji na Filmwebie, które rozpoczynali rozczarowani widzowie. Cała krytyka filmowa nabrała wody w usta. No trudno. Ale – jeśli zastanawiacie się, czy jest tam na tym kanał dodać jakiś inny serial, który wypełni Wam wieczory zimowe, to już spieszę z poleceniem. Jest. Nazywa się "Biuro Szpiegów", jest pięciosezonową produkcją francuską, a główną rolę gra Mathieu Kassovitz. I jest bardzo dobrze zrealizowany, trzyma w napieciu, ale napięcie jest raczej w stosunkach międzyludzkich i gierkach psychologicznych, niż w nawalance i scenach mordobicia. Te też się zdarzają, a akcja jest wartka, ale jest to twór dość subtelny. Jest 10 odcinków w sezonie, każdy trwa około godzinę – mamy więc prawie pięćdziesiąt godzin dobrej, domowej rozrywki. Bardzo Wam polecam. Dodatkowym atutem jest również Paryż jako miejsce akcji – nie można teraz za bardzo podróżować, więc przynajmniej sobie pooglądamy francuską stolicę.
A u nas, w przedostatnim pracującym dniu w tym roku, mamy dla Was takie oto propozycje lanczowe:
– krem z buraków z jogurtem
– tajska wołowina massaman w mleczku kokosowym, z orzeszkami ziemnymi, kolendrą i ryżem basmati
– tarta z pieczarkami, gorgonzolą, grana padano i natką pietruszki
– sbriciolata z czarnymi porzeczkami i ricottą.