Nasz nowobufetowy świat jest tak skonstruowany, że im bardziej wszystko wraca do normalności i dawnego trybu, tym mniej pozostaje czasu na odpoczynek i szumnie pojmowaną „pracę twórczą”. Te dwa ostatnie czynniki kurczą się zwłaszcza wtedy, gdy chce Wam zaserwować coś ekstra – sezonowego, lub rzadziej u nas występującego. Muszę wtedy znaleźć w sobie trochę więcej miejsca, żeby wcisnąć tam małą krojczą – taką na 1/3 etatu. Owa jedna trzecia krojczej, która wskakuje we mnie i zajmuje kończyny górne, ma wtedy mnóstwo pracy – potem zaś pracę ma moja dzielna siostra fizjoterapeutka. Generalnie to dość mały, zamknięty krąg, ale działający sprawnie i szybko. Ja, krojcza, małżonek i siostra (ona oczywiście w postprodukcji). Wszystko naoliwione, udaje się wyprodukować składowe, ale zjawiskiem ubocznym jest skurczony czas. I ten oto skurczony, skarlały i skompresowany czas sprawia, że to w zasadzie wszystko, co Wam mam dziś do napisania. Z wyjątkiem menu oczywiście, bo bez tego ani rusz:
- chłodnik z botwinki z jajkiem
- wegański tagine z ciecierzycy, bakłażanów, cukinii, z pomidorami, suszonymi morelami, kolendrą i nerkowcami, podawany z bulgurem.
- tartak młodymi marchewkami, kozim serem i suszonymi pomidorami – już tylko dwa kawałki się ostały
- czekoladowe brownie z sosem karmelowym.