Musiałam spędzić wczoraj trochę czasu w drogerii, bo – jak to często bywa – chemia i kosmetyki lubią kończyć się hurtowo. A że szukałam również nowych produktów, mozolnie przebijałam się przez etykiety ze składem. Trwało to około dwudziestu minut – nie spieszyłam się. I przez ten cały czas spadały na mnie bomby dźwiękowe z christmasowym przekazem. Bomby wybuchały tuż nad moją głową, zalewając mnie raz po raz litrami sztucznego śniegolukru. Ledwie mogłam oddychać przez tę masę.
Zapomniałam jak to jest, kiedy buszuje się po sklepach w okresie mikołajkowo – gwiazdkowym. Kiedy wszystkie podmioty handlowe dodają do tego co kupisz przymusowy pakiet audio. Nikt nie bierze jeńców. Dopiero jak to piszę to zdaję sobie sprawę, ze mogłam zrobić użytek ze świeżo odzyskanych słuchawek – śniegolukier spływałyby po mnie jak po parasolu. Ale po takim zmasowanym ataku docenia się wnętrze swojego własnego przybytku, gdzie żaden wirtualny dziadu mrozu nie wyśpiewuje do ucha amerykańskich grudniowych szlagierów. Słowem – żeby docenić to co się ma u siebie, trzeba się unurzać w złym lukrze – dla kontrastu.
Od 6:30 rano poddaję się czyszczeniu z pomocą Gillesa Petersona i jego autorskiej audycji muzycznej w BBC 6 Music. Co i Wam serdecznie polecam. Wśród polecajek jest też dzisiejszy lancz.
Oto jego składowe:
– zupa kukurydziana z makaronem z tortilli
– makaron linguine z pesto, świeżymi pomidorami i serem grana padano
– tarta z burakami, cetą, tymiankiem i odrobiną octu balsamicznego
– sbriciolata z truskawkami i serem ricotta.