Tak – przyznaję, że póki co śledzimy wydarzenia sejmowe, bo wraz z nowym rozdaniem zrobiło się ciekawie. Fascynujące jest obserwowanie jak ludzie przyspawani od ośmiu lat do kluczowych państwowych funkcji nagle znaleźli się po drugiej, opozycyjnej stronie. Dziennikarze sejmowi – a oglądaliśmy ostatnio Andrzeja Stankiewicza i nasze tegoroczne odkrycie – Dominikę Długosz – mówią, że odzwyczajenie się chociażby od tego, że codziennie rano czeka na Ciebie limuzyna rządowa z kierowcą, jest niezwykle trudne. No gdyby tak przez prawie cały czas istnienia Nowego Bufetu po pracy czekałby na nas kierowca w jakimś fajnym samochodzie, to też bym pewnie cierpiała, gdybym musiała nagle zacząć chodzić piechotą. Albo – broń borze! – jeździć zbiorkomem! Umościć sobie w tej nowej rzeczywistości nie jest łatwo – dziennikarze mówili, że Jarosław Kaczyński spóźnił się na posiedzenie i jego mina wskazywała, że był autentycznie zaskoczony, że sejm zaczął obradować bez niego. W poprzednich kadencjach całe funkcjonowanie niższej izby naszego parlamentu było bowiem podporządkowane jego rytmowi dnia. Dziennikarze mówili także o tym, że siedzący w pierwszych ławach posłowie PiS patrzyli na nieoczekiwaną przez nikogo sprawność marszałka Hołowni z twarzami, które wyrażały mniej więcej: „szkoda, żeśmy kogoś takiego nie mieli” – czyli mieszanką zaskoczenia i podziwu. Na bok poszły więc chwilowo książki i seriale, odstawione na rzecz soap opery emitowanej w czasie rzeczywistym i komentowanej na bieżąco przez sprawnych, doświadczonych, bystrych i zabawnych dziennikarzy. Bardzo dobrze się to ogląda.
A u nas można dziś całkiem dobrze zjeść. Mamy sporo propozycji, a oto one:
- krem z zielonego groszku z jogurtem
- krem pomidorowy
- tajskie kokosowe curry massaman z wołowiny z ziemniakami, orzeszkami ziemnymi, ryżem basmati i kolendrą
- gnocchi z gorgonzolą, suszonymi pomidorkami i natką pietruszki
- tarta z burakami, fetą, orzechami włoskimi i odrobiną octu balsamicznego.