Wiecie jaką jest miesięcznego kwota zasiłku chorobowego dla jednoosobowej działalności gospodarczej? Nie spadnijcie z krzeseł – to 2872,42 złotych. Brutto. Dla tych, którzy płacą najniższą składkę. Ale małe firemki płacą od minimalnej, bo kiedy płaciłyby od zarobków, to ZUS i składka zdrowotna pochłonęłyby około 40% miesięcznego dochodu. A wiecie, jaka jest przewidywana emerytura osoby na własnej działalności? Poniżej minimalki – resztę będzie dopłacać państwo. Dlatego bez odkładania na emeryturę we własnym zakresie taki przedsiębiorca będzie żył poniżej progu ubóstwa.
Jeśli więc słyszycie czasem moje pokasływanie lub smarkanie na zapleczu – wiedzcie, że nie mogę sobie pozwolić na zwolnienie chorobowe. Ale ponad dziewięćdziesiąt procent takich jak ja nie może sobie na nie pozwolić. Jak na bycie “solą tej ziemi” (🤣😂😆) to niezbyt atrakcyjne. No ale przy rodzaju naszej działalności JDG to jedyna opcja.
A solą tej ziemi są wszyscy, którzy tutaj mieszkają. No – prawie wszyscy.
Na szczęście przyzwyczaiłam się już do tej sytuacji i staram się odkładać na emeryturę, oraz jak najrzadziej chorować, oraz jak najrzadziej wyjeżdżać. I w ogóle nie rozumiem jak ktoś miałby świadomie chcieć wybierać JDG zamiast na przykład umowy o pracę. Może tylko ci, którzy zarabiają po dwadzieścia tysięcy.
Nie myślcie, że to jest krzyk rozpaczy – zapoznaję Was po prostu z suchymi faktami. Trzeba się po prostu dostosować do sytuacji i myśleć że dwadzieścia lat do przodu.
I tak najważniejszy jest fakt, że jesteście Wy, że nas wybieracie z coraz szerszej oferty gastronomicznej w okolicy; oraz fakt, że robimy dokładnie to co chcemy i nikt nam nie jęczy nad głową, nie każe realizować swoich głupich pomysłów i nie oczekuje pracy ponad siły.
Tak że tak.
Menu dziś atrakcyjne, z resztą sami przeczytajcie:
- krem porowo-ziemniaczany z prażonymi pestkami dyni
- tagliatelle all’amatriciana w sosie z włoskich pomidorów, z dojrzewającym policzkiem wieprzowym guanciale, oliwą i serem pecorino romano – wszystko stuprocentowo włoskie
- tarta szparagowa z serem grana padano i oliwą.
A na zdjęciach jest rzeczone guanciale, oraz nowy makaron, który przyszedł zamiast la Molisany. Tym razem nie z Molise, ale z Campanii.