13 października 2017

  Przez okno obserwuję, że piątek trzynastego od rana zbiera żniwo w naszym pięknym mieście – tramwaje stawały, a tłum ludzi tunelem do Mogilskiego przemykał. Liczę w cichości, że Ślepy Los, Opatrzność, Parki, czy inne Fortuny będą dziś dla nas łaskawi (napisałam najpierw Ślepy Łoś, więc pewnie mam już pozamiatane). Żeby wszystkie bóstwa przebłagać, składam im w darze – może nie hekatombę, bo nie udało mi się wczoraj skombinować stu wołów, ale powiedzmy że dziesięcinę. Ofiara owa będzie się ofiarować bóstwom przez Wasze trzewia – procedura jest taka, że trzeba przyjść i zakupić coś do jedzenia z naszej atrakcyjnej oferty. Wystarczy że później w dowolnym miejscu o dowolnej godzinie dnia dzisiejszego spożyjecie swoją część mojej ofiary, a Fatum da spokój i mnie i Wam. Jak widzicie procedura nie jest skomplikowana, zachęcam więc do działania. Nawet jeśli to czczy zabobon, to przynajmniej nie pozostaniecie głodnymi.
Dziś zrobiłam mały przekrój kulturowy – jest trochę toskańsko, trochę persko (przyznacie że „perski kurczak” brzmi lepiej niż „irański kurczak”, przymiotnik „irański” lepiej wygląda w związku frazeologicznym „kino irańskie”). W tym tygodniu w ogóle sporo Italii u nas, co nie jest żadną przewiną, bo kto nie lubi włoskiej kuchni, niech pierwszy rzuci… Albo lepiej nie, bo jeśli ktoś rzeczywiście nie lubi i się tu pofatyguje z kamieniem, może zrobić się prawdziwie trzynastopiątkowo. Dlatego żeby nie brnąć i nie zapędzać się sama w kozi róg, przejdę już może do konkretów:
– toskańska ribollita, czyli warzywna zupa (właściwie multiwarzywna, bo fasola, kapusta, pomidory, jarmuż, marcheka, ziemniaki, kalafior, cebula, czosnek)
– perski kurczak ze śliwkami w sosie z pomidorów i korzennych przypraw, podawany z kaszą kuskus i prażonymi pestkami dyni i słonecznika
– tarta z duszoną w białym winie cukinią, suszonymi pomidorami i serem fontal
– tarta z pieczonym kalafiorem, pomidorkami, pesto i grana padano
– włoskie ciasto sbriciolata z serem ricotta i malinami.