12 marca 2019

  
Postanowiłam wcielić w życie jeden z wegańskich przepisów z książki, o których Wam wspominałam. Wcieliłam w domu, na próbę. Cóż – danie okazało się niewypałem. Nie żeby było jakieś turbo niesmaczne – po prostu jest średnie i mulaste, nie spełnia naszych standardów. Próbując odtworzyć przepis, zwracałam uwagę na kwestię składników i proporcji. I nic tam się nie zgadzało – na osiem osób autor proponuje jednego batata 250 gramów, co daje około 30 gramów na osobę. Malutko. Ciecierzycy albo dwie puszki po 400 gramów, albo półotrej szklanki suchej, do namoczenia i ugotowania. Jako że ciągle odmierzam i przeliczam proporcje, od razu widzę, że nikt tego nie sprawdził. Bo dwie puszki to tak naprawdę 400 gramów ciecierzycy, po odlaniu zalewy. A półtorej szklanki suchej do namoczenia to co najmniej dwa razy więcej. Która ilość jest właściwa? Nie wiadomo. Gotujący nałogowo, znający różne kuchnie, traktują przepisy jako bazę i zawsze sobie pokombinują po swojemu. Ale jeśli ktoś się nie rozeznaje, to może szybko się zniechęcać do gotowania z ksiażek kucharskich. Bo ani danie nie wyjdzie dobre, ani nie wygląda tak smakowicie jak na podkręconym zdjęciu.
Bo jeśli na przykład weźmiecie do ręki taki Good Food Magazine, to tam od razu widać, jak dużą wagę przywiązują do proporcji składników i powtarzalności przepisów w domu. Co z resztą podkreślają – gotują wspólnie w redakcyjnej kuchni i razem ulepszają przepisy. Ani razu się na nich nie zawiodłam.
Będę więc szukać dalej – aż znajdę coś pysznego, na miarę naszych klientów. Póki co podkręciłam trochę butter chickena, dodając do niego pastę ze sprażonych nerkowców. A nasz lancz w całości prezentuje się nastepujaco:
– krem z kalafiora z brokułami
– butter chicken – kawałki piersi kurczaka, marynowane w jogurcie, w sosie maślano-pomidorowym z mieszanką przypraw garam masala i pastą z prażonych nerkowców, ze świeżą kolendra i ryżem basmati
– tarta z pieczoną dynią piżmową, fetą i suszonymi pomidorami
– czekoladowe brownie z sosem karmelowym.