Na dzisiejszej fotografii moja racja słodyczy dokawowej. Zadowoliłam się połówką kawałka (drugą spałaszował małżonek) i na razie jest w porządku. Niby chcę sprzedać cały towar, zwłaszcza w piątek, ale z drugiej strony….. Myśl o tym, że na koniec pracy zostają trzy niesprzedane kawałki ciasta, a ja obżeram się nimi w kompulsywnym szale, z pominięciem potrzeb współmałżonka, wywołuje we mnie niezdrowe podniecenie. Bo ciasto drożdżowe jest i pozostanie ciastem mojego życia, tak jak jabłko jest tego życia owocem. Jabłko i drożdżowe forever. Amerykanie mawiają, że jedno jabłko dziennie i lekarz z głowy. Ciekawe jak jest, kiedy pochłaniasz cztery? Czy to jest czterech lekarzy? A jakich specjalizacji? Gastrolog, psychiatra – ad hoc tylko tacy przychodzą mi do głowy w związku z brakiem jabłka w codziennej diecie.
Póki co, piętnaście pysznych kawałków ciasta czeka tu na Was. Mam też ogłoszenie w związku z dzisiejszym wyjazdem – zamykamy o pół godziny wcześniej, żeby zdążyć na pociąg:
NOWY BUFET JEST CZYNNY DO 15:30
A dziś polecamy:
– florencka zupa z fasoli z jarmużem
– farfalle z cukinią w sosie śmietanowo-winnym, z serem pecorino romano
– tarta z pieczoną dynią, pomidorami suszonymi i camembertem
– ciasto drożdżowe z kruszonką, śliwkami i orzechami włoskimi.