Dziś jestem w troszeczkę gorszej formie – globus, czerep (oczywiście posępny, ale dziś mała jest jego potęga), łeb, głowa – pobolewa. A niestety jestem osobniczką z wyjątkowo niskim progiem odporności na kwestie bólowe – piszę to od razu, bo kiedy za dwadzieścia lat wypłyną jakieś podpisane przeze mnie papiery, to będę miała podkładkę, że przecież już w dwutysięcznym pisałam żem mięczak i na pewno wymusili siłą. Szczerze mówiąc, wystarczyłoby mnie trochę przegłodzić i nie pozwolić usnąć, kiedy oczy się kleją – podpisuję wszystko jak leci, nie interesując się zawartością. Heroizm to przywilej nielicznych, tych najtwardszych.
No – ponarzekałam sobie trochę, mogę teraz z czystym sumieniem przejść do meritum. A w meritum występują dziś:
– florencka zupa z fasoli z jarmużem i oliwa
– linguine all'amatriciana – makaron z sosem z pomidorów, guanciale (dojrzewające podgardle), oliwą i pecorino romano
– quesadillas ze zwyczajowymi dodatkami
– tarta ze szpinakiem, ricottą, gorgonzola i orzechami włoskimi
– blondie z prażonymi nerkowcami, białą czekoladą i,kremem z masła orzechowego.