Jesteśmy świadkami powolnego acz ostatecznego odchodzenia naszego dziesięcioletniego tableta do cyber-arkadii. Już od wczoraj nie mogę na nim używać aplikacji do zarządzania stroną, więc dłubię na małym telefoniku i tyciej klawiaturce. I już, delikatnie ale sukcesywnie, wielka guła zaczyna powoli podskakiwać w okolicach mojej gardzieli. A teraz gruby dowcip mojego małżonka, który rzadko się odzywa, ale jak czasami coś chlapnie to zaśmiewam się do łez. Cutuję: „WPLACAJCIE, JEST ZRZUTKA”!Przepraszam, musiałam, bo bardzo mnie to rozbawiło 😀.Ale nie bójcie się, od razu jadę z dementi:ŻADNEJ ZRZUTKI NIE MA.Ogarniemy to sobie dziś lub jutro, póki co nie mam warunków na rozpisywanie się, bo czuję jak od tego drobienia rodzi się we mnie PASJA. Nie jest to pasja w rozumieniu katolików, nie jest to pasja w rozumieniu oddania się czemuś bez reszty, bez opamiętania. To SZEWSKA PASJA, więc nie chcę jej już karmić, bo może niespodziewanie przejąć kontrolę. Dlatego szybciutko, hop siup, biegnę do menu. A tam:
– krem z buraków z jogurtem
– butter chicken z ryżem basmati i kolendrą
– quesadillas – jest jeszcze trochę ponad 10
– tarta z grillowaną cukinią, camembertem, suszonymi pomidorami i pestkami dyni
– blondie z białą czekoladą, nerkowcami i kremem z masła orzechowego.