Nawet nie dooglądałam Makłowicza do końca w ostatni piątek. Więcej – już po szesnastej, u weterynarza, kiedy małżonek pomagał przy kocim USG, ja podsypiałam, siedząc na krzesełku. Koniec końców swój żywot świadomy zakończyłam w piątek o osiemnastej trzydzieści, na kanapie. Zaczynam się przestraszać, ze oto wchodzę w jakiś nowy życiowy etap. W smugę cienia, w której chodzi się spać w okolicach 19:00 – 20:00, a wstaje się o 3:00 – 4:00 w nocy. Mam nadzieję, że to jedyna był jednorazowy wyskok. W kanapowej malignie słyszałam jak dzwonił mój telefon : „To pewnie siostra… Nie mam siły z nią gadać!”, oraz wydawało mi się, że małżonek mówił coś o nowym sezonie serialu, który bardzo lubię. Dzwoniącą nie okazała się siostra, ale jakiś złowrogi, męczący i upierdliwy telemarketer (sprawdziłam numer), którego od razu zablokowałam. Natomiast co do serialu to i owszem. Jest kolejny sezon „Boscha”, którą to wiadomość przyjęliśmy z absolutnym entuzjazmem. Nazywa się „Bosch. Legacy” i jest kontynuacją .- niekontynuacją poprzednich serii. Obejrzeliśmy wczoraj pierwszy z ośmiu odcinków i nie ma przysłowiowej lipy. Będziemy sobie dawkować odcinek co parę dni, żeby za szybko się nie skończył. Bardzo lubię, jak starzy znajomi tak wracają i dają o sobie znać – nie trzeba już rozkminiać fabuły, charakterów i wątków, bo zna się wszystko i wszystkich doskonale.
Tartę szparagową ze zdjęcie Wy również doskonale znacie – dziś jednak dodałam do niej tak pożądanego boczku, który podkręca jej atrakcyjność o co najmniej dziesięć punktów.
A cały lancz prezentuje się następująco:
- krem z ciecierzycy i pomidorów z kuminem, cynamonem i kurkumą (niewegański)
- zielone wegańskie curry z mleczkiem kokosowym i ryżem basmati
- tarta szparagowa z wędzonym boczkiem i serem dobbiaco
- tarta cytrynowa z bezą.