W związku z dzisiejszą datą postanowiłam puszczać tylko muzykę francuskich artystów. Po zastanowieniu i przeczesaniu w głowie znanych mi wykonawców, dochodzę do wniosku, że mało ich znam. A z tych, których znam, najbardziej nadający się do puszczenia do kotleta jest Daft Punk. Daft Punk nie jest jedynie nadający się do kotleta, bo był to wspaniały zespół, a ich muzyka jest świetnie wyprodukowana i dobrze i profesjonalnie brzmi – nie umniejszam im w żaden sposób tym kotletem, bo jestem ich fanką – ot, taka licentia poetica. Jest jeszcze Zaz, ale ona poszła w szansony, które troszkę by tu zamulały. Aha, jest jeszcze hiphopowiec PLK, czyli polski z pochodzenia artysta, który jest najpopularniejszym raperem we Francji. I naprawdę ma świetną dykcję. Tych wszystkich staroci typu Aznavour itp. nie będę Wam puszczać, bo szanuję oczywiście, ale to nie ten klimat do końca.
Dlatego stawiam na Daft Punk – odpaliłam ich już po ósmej. Przyznaję, że nigdy nie słuchałam ich w takiej zmasowanej formie, ale po dwóch godzinach stwierdzam z czystym sercem, że dają radę. Są zróżnicowani i melodyjni, dlatego zostają z nami przez cały dzień,a w ich rytmie będzie się burzyć Bastylia.
My swoim menu żadnych Bastylii burzyć nie będziemy i nikogo nie poślemy na szafot. Mamy dla Was znane i lubiane dania. Oto one:
- toskańska zupa pomidorowa z oliwą i bazylia
- kokosowe zielone curry z kurczakiem, pieczonymi bakłażanami, brokułami i cukinią, podawane z ryżem basmati
- tarta szpinakowa z gorgonzolą i pestkami dyni
- sbriciolata z truskawkami i ricottą.