Jeżeli narzekacie, że u Wa w pracy jest zimno, albo że jest zimno u nas w Nowym Bufecie – spójrzcie uważnie na termometr do pieczenia na drugim planie zdjęcia. Zaspoileruję – na termometrze jest 10 stopni. Taka temperatura jest u nas, kiedy przychodzimy do pracy, taka temperatura jest u męża na zapleczu. A na sali tak zwanej konsumpcyjnej udaje nam się doskoczyć w mroźne dni do prawie 17 stopni. Szaleństwo, rozpusta i upały. Mam specjalny zestaw – ocieplane dresy, koszulka termiczna i granatowy serdak, zwany również kamizelką lub bezrękawnikiem. Oraz wełniane wkładki z aluminium w butach. Idzie wytrzymać. Poza tym – ani razu w tym roku się nie przeziębilośmy, a i COVID nas minął, więc hartowanie daje efekty 😄
No ale czegoż oczekiwać? Kamienica ma sto lat, ogrzewania miejskiego w niej nie ma, my na wysokości poziomu gruntu, a nad nami nikt nie grzeje, bo sąsiadka kawałek czasu temu wyprowadziła się do innego świata.
Dzielnie stawiamy czoła okolicznościom, rozgrzewając się pracą, sokiem malinowym z imbirem i okazjonalnymi sprzeczkami. A że z wymienionych działań najbardziej produktywna jest praca, jej owoce możemy Wam potem sprzedawać. Dziś owoce są następujące:
- zupa z kapusty z pesto, pomidorami, ryżem arborio i tartym serem dobbiaco
- perski kurczak ze śliwkami, bulgurem i miętą
- tarta z burakami, kozim serem, prażonym słonecznikiem i odrobiną octu balsamicznego
- ciasto drożdżowe ze śliwkami, kruszonką i orzechami włoskimi.