Nasz Kenwoodzik – wybaczcie zdrobnienie, ale jest z nami już ponad osiem lat i gdyby nie jego obecność, byłoby nam trudniej – otóż nasz Kenwoodzik (Kenłudzik – chciałam zobaczyć, jak to wygląda napisane po polsku) znowu niedomaga. Na przełomie roku będzie miał czwartą operację wszczepienia nowego serca. Niektórzy z Was pewnie nie wiedzą, ale kiedyś chciał,popełnić seppuku i sam się zrzucił na podłogę. Wrzucałam nawet kilka lat temu filmik z tego wydarzenia – seppuku się nie powiodło, bo kosz na śmieci zamortyzował upadek, a Kenwood ciagle działał w trakcie.
Czwarte serce czeka już w paczkomacie na Kordylewskiego – paczkomat ten nazywa się dumnie „na posesji za cukiernią” – a owa posesja to zabłocone krzaczory na tylnej ścianie budyneczku, w którym znajduje się cukiernia. Słowo „posesja” w nazwie nie przestaje mnie bawić.
Dziś po pracy podejdziemy na ową posesję (hehe), żeby wyjąć z szafki serce i kilka innych gadżetów w celu odświeżenia i polepszenia egzystencji naszego robota kuchennego. Na nasze szczęście jego konstrukcja jest niezwykle prosta, a każdą część można dokupić oddzielnie. Małżonek dokona więc operacji i AGDziak sobie jeszcze pożyje w lepszym komforcie. A my razem z nim.
Za oknem – niespodzianka – znowu pada. Jest przepięknie – chociaż po nieodśnieżonych chodnikach i ścieżkach jeździ się jak po piasku na plaży, to i tak nie zepsuje to mojego humoru. Mam nadzieje że i Wasz humor będzie dobry, kiedy Wam napiszę, co dziś na lancz:
- kokosowa zupa dahl z soczewicy i pomidorów
- gnocchi z gorgonzolą, suszonymi pomidorami i natką pietruszki
- tarta z cukinią duszoną z białym winem i serami: fontal u blu (ostatni oczywiście z niebieską pleśnią)
- tarta z białej czekolady z kardamonem, polana musem truskawkowym.