Już od dawna używamy kapsułek do prania, a jednak ciągle chodzimy do drogerii po proszek – wieloletnich nawyków językowych nie da się tak łatwo wyplenić. Używanie wyrazów z lamusa, które w teraźniejszości tracą już umocowanie to świadectwo upływającego czasu i przybywania lat na karku. Młody człowiek za kilka lat nie powie już „proszek do prania”, bo proszku pewnie już nie będzie. Nie mówiąc o tym, że nie pójdzie na CPN po powo – raz że CPNy znikły wiele lat temu i obecna nazwa jest już bardzo zadomowiona, a dwa – nie wiadomo, czy za kilka lat na CPNach w ogóle będzie można jeszcze kupić alkohol – jest to polska specyfika i wielu obcokrajowców nie rozumie tego fenomenu. Są jeszcze adidasy – jako ogólna nazwa obuwia sportowego – też już od dawna nieużywana. A pepegi? „Co to w ogóle jest?” – zakrzyknie dwudziestolatek. Wtedy ciocia Madzia usłużnie podpowie, że to polska nazwa trampek, wywodząca się od grudziądzkiego Stomilu, który wywodzi się od spółki Polski Przemysł Gumowy – w skrócie PPG.
Ach ten język – to jest potężne narzędzie i naprawdę niesamowite. Sprawne nim władanie daje ogromną przewagę na starcie.
A jeśli już przy starcie jesteśmy, wykorzystam ten moment, by wystartować do Was z dzisiejszym menu:
⁃ krem z cukinii
⁃ makaron linguine aglio olio pomodoro – z sosem z długo duszonych pomidorów, natką pietruszki i serem grana padano
⁃ tarta szparagowa z mozzarellą fior di latte, oliwą i słonecznikiem
⁃ sernik nowojorski ze słonym karmelem.