Szemrani sprzedawcy stosują coraz bardziej wymyślne formy, żeby wzbudzić zaufanie przez telefon. Ostatnio zadzwonił do mnie pan, który przedstawił się jako przedstawiciel izby polskiej gastronomii. Spytałam co to za organizacja, bo nigdy o niej nie słyszałam. No, jest to izba polskiej gastronomii – odpowiedział. A potem zaczął zadawać mi pytania o ceny energii, czy odczułam wzrost – wiecie. Domyślałam się że to jakiś szwindelek i czekałam na rozwój akcji. Nie pomyliłam się – już w następnym zdaniu przeszedł do ofensywy i proponowania mi usług jakiejś tam firmy dostarczającej energię. Wiecie – jako przedstawiciel mitycznej izby polskiej gastronomii miał wzbudzić zaufanie, że niby się troszczy o całą branżę i proponuje najlepsze rozwiązania. Rozłączyłam się.
A jak byście byli ciekawi, to nie ma takiego tworu i słusznie o nim nie słyszałam. Jest coś innego – Izba Gospodarcza Gastronomii Polskiej. Weszłam na ich stronę, ale to organizacja powstała w pandemii i wygląda na to, że zrzeszająca głównie tych, którzy mimo zakazów prowadzili działalność. Przez organizacje wspierające jej działalność trafiłam na byłego posła od JKM. Nie moja bajka, poza tym nie lubię się zrzeszać. To znaczy lubię, ale tylko i wyłącznie z własnym mężem. We dwójkę tworzymy rzutkie i sprawne zrzeszenie, stowarzyszenie, izbę, organizację, kartel i trust.
A dziś nasz kartel 😄 wyprodukował (na legalu) co następuje:
- toskańska zupa pomidorowa
- cztery porcje kremu z dyni z wczoraj
- wegańskie kokosowe curry z fasolki szparagowej, bakłażana, groszku cukrowego i cukinii
- osiem porcji gnocchi z ragu bolońskim
- tarta szpinakowa z mozzarellą fior di latte i pestkami słonecznika.