Po obwarzanki chodzę do miejscówki, gdzie na zmianę sprzedają je dwie emerytki. Prawdopodobnie każda z nich obstawia pół etatu. Są zmienniczkami, więc pewnie się nie widują. Kiedy pracowałam w dawnych czasach dla krakowskiego przedsiębiorcy – stosuję to nazewnictwo, bo z grubsza można ich wszystkich wrzucić do jednego worka – mniej lub bardziej przejawiali różne cechy syndromu Janus- serwus domini. Wtedy grubymi tygodniami ńie widziałam zmiennika, chyba że w wolny dzień wpadałam do niego, ustalić na przykład jakieś zastępstwa.
Panie reprezentują odmienne style pracy i pewnie o tym nie wiedzą. Jedna wrzuca wszystkie obwarzanki jak leci, a potem szuka w gąszczu takiego, jaki klientka zamówi. Druga natomiast ma wszystkie równiutko poukładane, rodzajami – na każdej kupce są oddzielnie te z sezamem, z solą, z makiem i z serem. Dziś była ta pani, która układa i jeden jej spadł i zaburzył tok pracy, bo pod nosem się żaliła sama sobie, że musi szybko poprawić, bo tak nie lubi.
Co jest ciekawe – każdy z tych stylów jest dobry – wszystko zależy od człowieka, jak woli pracować i jak mu jest wygodniej. Te wymieszane i tak się w końcu sprzedadzą, a pani i tak nie ma nic innego do roboty poza szukaniem. A także – poukładane łatwiej ogarnąć i wie się dokładnie, ile i jakich zostało. No ale sami wiecie, że jedne typy muszą to wiedzieć i rozplanować, a inne wręcz przeciwnie.
I fajnie mieć te świadomość, kiedy się z kimś odmiennym pracuje, albo żyje pod jednym dachem – nie tylko ścisły ordynator jest jedynym słusznym stylem pracy. I mówię to ja – ta, która też by sobie pewnie wszystko równo poukładała i monitorowała stan liczbowy 🤪
A skoro już monitorujemy, to po dokładnym zmonitorowaniu naszych zasobów lanczowych mam dla Was dzisiejszą listę:
- zupa kukurydziana
- krem ze świeżych pomidorów i papryki
- gnocchi z gorgonzolą, suszonymi pomidorami i natką pietruszki
- chili con Pavo z indykiem, fasolą, papryką i ryżem
- tarta z cukinią, mozzarellą fior di latte i czarnuszką.