Jadłam już w tym roku dwie jagodzianki z polecanych miejscówek. Jedną kupiłam, kiedy małżonek wyjechał na weekend, a ja postanowiłam zaszaleć. Bo trochę takim szaleństwem dla mnie jest wydanie blisko dwudziestu złotych na drożdżówkę (przy czym nie mam pretensji o ceny – skoro jest zbyt to dlaczego miałyby być tańsze – wszystko się sprzedaje na pniu, a przecież jagody bardzo podrożały). Co mi tam – pomyślałam i nabyłam. Drugą jadłam wczoraj, bo moja kochana koleżanka przyniosła mi w prezencie. Obie całkiem dobre, nie powiem. Ale w obu moim zdaniem najsłabszym ogniwem jest ciasto. Takie poprawne, okej, ale nie nazwałabym go pysznym. Pyszne ciasto robiła nasza mama i sprzedawała jagodzianki w ciechanowskich urzędach i znajomym. Każdą partię starannie pakowała do wiklinowego koszyka, które dziadek Rudnik kiedyś wyplatał, wsiadała na rowerek i zaczynała objazd. Tak dorabiała do skromnej pensji. Wszystko było jak trzeba – dużo jajek, czasem cytrynowy lukier, czasem kruszonka. No i normalna ilość wsadu owocowego – takie przeładowane, które ciężko zjeść bo owoce się wysypują, nie są do końca w moim stylu. Ale skoro ciasto jest w porządku , a nie pyszne – może i lepiej, że nie ma go tak dużo.
No ale słuchajcie – oczywistym jest, że te kupne nigdy nie dorównają domowym, więc nie ma o co kruszyć kopii. Ja już swoje w tym sezonie zjadłam – no chyba że zachce nam się kiedyś w weekend z mężem i sobie upieczemy. I coś czuję, że nastąpi to niedługo, bo urodziny zbliżają się wielkimi krokami. A zrobić sobie z mężem na urodziny trochę jagodzianeczek – bezcenne (jeśli nie bezcenne, to na pewno tańsze 😉).
Dziś w promocji jest deser – wprawdzie bezhabitowych, ale z malinami. A oto wszystkie propozycje:
- krem z buraków z jogurtem
- wegańskie kokosowe curry z bakłażana, cukinii i fasolki szparagowej, z ryżem basmati
- butter chicken z ryżem basmati i kolendrą
- tarta z pieczarkami, pomadkami, mozzarellą fior di latte i natką pietruszki
- sernik nowojorski z musem malinowym.