Zaczęłam tego Mroza- póki co d się czytać. Ale jednocześnie mam wrażenie, jakby to było pisane przez AI według popularnego schematu. Czyli – zaczyna się od morderstwa, potem poznajemy bohaterkę/bohatera – osobę niezwykle inteligentną, niepasującą do swojego środowiska, obdarzoną szczególnymi zdolnościami. Typ: sam przeciw wszystkim. Książka nie ma też wyraźnego stylu, co ponownie przywodzi na myśl AI. Słyszałam pogłoski o farmie ghost writerów, którzy piszą dla niego, tak jak kiedyś podobno dla Jerzego Kosińskiego – jeśli to prawda, to wyjaśniałoby bezbarwność stylu.
Kilka miesięcy temu czytałam “Ukrytą Sieć” Jakuba Szamałka – był to kryminał o wiele lepszy i ciekawiej napisany.
Ale dam Mrozowi szansę i przeczytam do końca, bo to nie jest złe – póki co jest po prostu trochę nijakie. Kiedyś próbowałam dać szansę książce Katarzyny Bondy, Ale jej styl kompletnie mi się nie podobał, a wręcz mnie drażnił i nudził. Porzuciłam ją dość szybko, po kilkunastu stronach.
Polskich kryminałów wiele nie czytałam, ale mój top to Wojciech Chmielarz i Zygmunt Miłoszewski. Wiele lat temu także Marek Krajewski, ale jego książki po pewnym czasie stały się wtórne i epatowały zbyt dużą ilością przemocy. Jeśli macie jakieś tropy na współczesne kryminały to podrzućcie. Do tego czasu będzie Mróz.
A za oknem coś przeciwnego do mrozu – ciepło i słonecznie.
U nas także słonecznie, a i dzisiejszy lancz jest bardzo dobry. Oto, co zrobiliśmy dla Was:
- krem z soczewicy i marchewki
- chili con carne z mielonej wołowiny z fasolą i papryką, podawane z kwaśną śmietaną, kolendrą i grillowaną tortillą
- tarta z pieczonym kalafiorem, oliwkami liguryjskimi i serem pecorino romano.