22 listopada 2017

  Egzamin teoretyczny na prawo jazdy z moim udziałem odbył się wczoraj po południu. Pojechałam na Koszykarską po pracy, wesoło rowerkiem. Jechałam przez zakorkowany most na Dąbiu i mocno zagęszczoną Nowohucką, konstatując po drodze, że po mieście w dni powszednie to ja raczej nie będę pomykać, jeśli zdam też praktykę. Skoro odległość między pracą a domem to kwadrans rowerem, lub pół godziny z buta to wjeżdżanie w zakorkowane Mogilskie i Grzegórzeckie mija się z celem. Ale za to wycieczki krajoznawcze…. Tu otwiera się nieskończona masa możliwości!
Jechałam tak sobie, a w myślach nie wiedzieć czemu jak mantra powracał weselny evergreen „Krążek, złoty krażek.”
W ośrodku egzaminacyjnym trochę nas przetrzymali – kilka minut po siedemnastej z sali wyłonił się na oko siedemdziesięcioletni siwy pan o lasce i powiedział że jeszcze chwila, bo komputer robi mu niespodzianki. Najpierw się zdziwiłam, że tak leciwy mężczyzna obsługuje komputery, ale po dowiedzeniu się już na sali, że to kierownik ośrodka wydało mi się oczywiste, że w pewnych instytucjach wszystko leci po staremu, a panowie są mocno przyklejeni do swoich stołków (pan na sali był w okolicach sześćdziesiątki). Ale to są tylko dygresje – najważniejsze że wylosowali mi łatwiutki test – przy żadnym pytaniu nawet nie musiałam się zastanawiać. Uradowana pojechałam do Delikatesowa po kraftowe piwka na wieczór i jako nagrodę wyznaczyłam sobie kolejny odcinek tego przezabawnego polskiego serialu komediowego, o którym już tu wspominałam – „Belfra”. Było wiele radości.
Radość owa nie opuszcza mnie także dziś i z piosenką na ustach przygotowałam dla Was wraz z równie ucieszonym małżonkiem następujące spcjały:
– zupa z kapusty z pesto, pomidorami, ryżem arborio i serem grana padano
– chili con carne czyli mielona wołowina z papryką, fasolą, pomidorami i kuminem, podawane z grillowaną tortillą i świeżą kolendrą
– tarta z pieczoną czerwoną papryką, cukinią, fetą i pestkami słonecznika
– sernik nowojorski z musem wiśniowym.