Jak człowiek zasypia około dwudziestej drugiej – co znaczy tyle, że zaczyna łóżkową przygotówkę koło dwudziestej pierwszej – długaśne majowe dni są dla niego trudne. No bo wiecie – za oknem dość jeszcze jasno, wyraźnie widać co się dzieje na podwórku kamienicy, a ja już muszę sposobić się do spania. Zawsze mi żal tego dnia i czuję się wyjątkowo starczo w tych momentach. No ale nie da rady chodzić spać później, bo wtedy oczy są na zapałkach, a ranki są dużo trudniejsze niż zazwyczaj, bo przy niedoborach snu zawsze mam problemy z koncentracją. Dlatego nie próbuję walczyć z rutyną, ale malutki żal za niewykorzystanym światłem we mnie się tli. Dobrze że nie mieszkam na północy Skandynawii, bo miałabym większy problem. A w zasadzie to dobrze, ze nie mieszkam nawet w Calais, które jest na skraju naszej strefy czasowej, w związku z tym słońce w miesiącach wiosenno – letnich zachodzi tam około półtorej godziny później niż na wschodzie Polski. Nawet w Świnoujściu byłoby mi ciężej, bo na przykład dziś zachód słońca w Krakowie jest o 20:39, a w Świnoujściu o 21:22. Ostatnio tęgo rozkminiałam temat tych różnic i sprawdzałam, gdzie w Polsce jest najkrótszy z najdłuższych czerwcowych dni – Hrubieszów, Dołhobyczów – generalnie południowa część Lubelszczyzny – bo jest najbardziej wysunięta na wschód. Żeby zdobyć garść nikomu niepotrzebnych informacji latałam dobre pół godziny palcem po mapie i sprawdzałam w aplikacji pogodowej zachody i wschody słońca w różnych punktach naszego kraju. No ale teraz przynajmniej wiem. No i Wy też już wiecie 🤪
Nie wiecie jeszcze, co dziś na lancz, ale teraz się z Wami podzielę tą wiedzą.
A lancza dziś jest taki:
- dahl – kokosowa zupa z soczewicy i pomidorów
- gnocchi z ragu bolońskim z wołowiny i warzyw, z natką pietruszki i serem grana padano
- tarta szparagowa z serem dobbiaco i czarnuszką
- ciasto drożdżowe z rabarbarem, kruszonką i truskawkami – trudno, jak nie zjecie to będziemy się nim opychać przez trzy dni.