A propos listopada – zobaczcie, jaki piękny wschód słońca udało mi się złapać dziś rano nad Wisłą. Brakuje tylko rykowiska, a na nim sylwetki jelenia, żeby dopełnić dzieła. Dziś wyjątkowo jechałam nad Wisłą z małżonkiem i przyznaję, że trochę opóźniałam jazdę tymi radosnymi fotkami pięknych okoliczności przyrody. Przy drugim zatrzymaniu małżonek pojechał dalej, bo ma swój ustalony rytm, a ja po cyknięciu fotki musiałam nieźle drałować, żeby się z nim zrównać. A po przyjechaniu na Mogilską wstąpiłam jeszcze do cukierni obok, żeby odebrać dwa zamówione rogale. Nie są ortodoksyjne, bo robione na maśle – ale jak wiecie mi w to graj. Koniec końców podzieliliśmy jednego na pół i oto pije kawę, zajadam pojedynczy plaster ze swojego rogala i pisze do Was. I myślę, że jeśli traktujemy rogala jak minimakowiec – czym w istocie jest – to i cena nie wydaje się taka wygórowana. Wielu z Was, którzy są fanami jedzenia na mieście i mają swoje ukochane cukiernie, już dawno te ceny zaakceptowało, a przynajmniej się do nich przyzwyczaiło. Na mnie jednak wciąż robią wrażenie – przyznaję, że nie jestem częstą bywalczynią lokali cukierniczych i gastronomicznych.
W każdym razie – wyrób cukierniczy jedenastolistopadowy (wtedy Marciny świętują dzień swojego świętego patrona) jest wyborny. Jutro do kawki wietnamskiej w domu zjemy sobie drugiego na pół. A dziś trochę na pół gwizdka – niektóre prokuratury nie pracują, niektóre korporacje po sąsiedzku również mają wolne. Dlatego ten dzień będzie pewnie spokojniejszy. Zapraszamy więc wszystkich, którzy zawsze trafiają na tłumy, a chcieliby posiedzieć w spokoju – dziś pewnie będzie to możliwe. Zapodam Wam jakąś fajną muzyczkę, a Wy sobie coś zjecie. Co? Już informuję:
- krem brokulowy z prażonym słonecznikiem
- wegańskie kokosowe curry z fasolką szparagową, groszkiem cukrowym, bakłażanem i cukinią, podawane z ryżem basmati
- tarta porowa z wędzonym boczkiem i orzechami włoskimi.